Locrian is anders en daarmee is End Terrain ook anders dan de metal die de liefhebber van doorsnee materiaal verwacht. Het is een band die nog niet eens progressief is in de absolute zin van het woord, eerder experimenteel met progressieve elementen om het geheel qua sfeer vooral te versterken. Op dit nieuwe album horen we dan ook een mix aan stijlen voorbij komen, ik noteer vanuit de promotekst: experimentele, post-rock en post-metal en daar kan ik mij wel grotendeels in vinden. De vraag is hierbij, voegt het iets toe? Zo na het schijnt is dit het tweede album. Het debuut New Catastrophism is op Zware Metalen onbesproken gebleven.Lees verder ›